Kontrakty terminowe (definicja, przykład) - Jak to działa?

Spisie treści

Co to są kontrakty terminowe?

Co to są kontrakty terminowe?

Kontrakt terminowy to dostosowany do potrzeb kontrakt między dwiema stronami dotyczący zakupu lub sprzedaży instrumentu bazowego na czas i po cenie uzgodnionej dzisiaj (zwanej ceną terminową).

Nabywca umowy nazywany jest długim. Kupujący obstawia, że cena wzrośnie.
Sprzedawca umowy nazywa się short. Sprzedawca obstawia, że cena spadnie.
W tym przypadku żadne pieniądze nie zmieniają właściciela do dnia rozliczenia. W rzeczywistości cena terminowa jest ustalona w taki sposób, że żadna ze stron nie musi płacić żadnych pieniędzy przy inicjowaniu kontraktu.
Podlegają one ryzyku niewykonania zobowiązania niezależnie od sposobu rozliczenia. Zarówno w przypadku cen dostawy, jak i cen terminowych rozliczanych w gotówce, tylko strona będąca właścicielem większej kwoty może niewykonać zobowiązania.

Wartość kontraktu terminowego

W chwili t = 0, pozycja długa i krótka zgadzają się, że pozycja krótka dostarczy aktywa do pozycji długiej w czasie T za cenę F0 (T).

F0 (T) to cena terminowa. Jeżeli w czasie T cena instrumentu bazowego to ST, pozycja długa jest zobowiązana zapłacić F0 (T) jako krótką pozycję.

Wartość kontraktu do pozycji Long w momencie wygaśnięcia = ST - F0 (T).

Wartość kontraktu do Short w momencie wygaśnięcia = F0 (T) - ST.

Rozliczenie kontraktu terminowego

Kiedy kontrakt terminowy wygasa, można go rozliczyć na dwa sposoby:

# 1 - Dostawa fizyczna: W rozliczeniu z dostawą fizyczną, pozycja długa płaci uzgodnioną cenę za pozycję krótką i otrzymuje aktywo bazowe z pozycji krótkiej.

# 2 - Rozliczenie gotówkowe: W rozliczeniu gotówkowym kupujący (sprzedawca) otrzymuje różnicę między ceną rynkową a ceną uzgodnioną, jeśli cena rynkowa jest wyższa (niższa) od ceny uzgodnionej w dniu rozliczenia.

Kontrakty rozliczane w gotówce są częściej stosowane, gdy dostawa jest niepraktyczna, np. W kontraktach terminowych na indeks giełdowy byłoby niepraktyczne, gdyby nie dostarczenie do pozycji długiej portfela zawierającego każdą z akcji w indeksie giełdowym proporcjonalnie do jej wagi w indeksie giełdowym. indeks.
Cena terminowa rozliczana w środkach pieniężnych jest również nazywana niedostarczalnymi kontraktami terminowymi typu forward, tj. NDF.

Jak obliczyć ceny terminowe w kontrakcie?

Model wyceny użyty do obliczenia cen terminowych przyjmuje następujące założenia:

Brak kosztów transakcyjnych i ograniczeń krótkiej sprzedaży.
Te same stawki podatkowe dla wszystkich zysków netto.
Pożyczanie i udzielanie pożyczek ze stopą wolną od ryzyka.
Okazje do arbitrażu są wykorzystywane w miarę ich pojawiania się.

W celu opracowania modelu forward pricing posłużymy się następującą notacją:

T = czas do zapadalności (w latach) kontraktu forward.
S0 = dzisiejsza cena aktywów bazowych (t = 0).
F0 = cena terminowa dzisiaj.
r = stale składana roczna stopa wolna od ryzyka.

Cenę terminową można zapisać jako:

Formuła kontraktu terminowego nr 1

F0 = S0exp (rT)

Prawa strona Równania 1 to koszt pożyczenia środków na aktywa bazowe i przeniesienia ich w czasie T. Równanie 1 stwierdza, że koszt ten musi być równy cenie terminowej. Jeśli F0> S0.exp (rT), arbitrzy zyskają na sprzedaży kontraktu forward i kupnie aktywa za pożyczone środki. Jeśli F0 <S0.exp (rT), arbitrzy zyskają na sprzedaży aktywów, pożyczeniu wpływów i zakupie kontraktu terminowego. Stąd równość w formule musi obowiązywać. Zwróć uwagę, że ten model zakłada doskonałe rynki.

Przykład:

Załóżmy, że obecnie mamy aktywa o wartości 1000 USD. Obecna stawka skumulowana ciągła wynosi 4% dla wszystkich terminów zapadalności. Oblicz cenę 6-miesięcznego kontraktu forward dla tego aktywa.

F0 = l $, OOO.exp (0,04 * 0,5) = 1020,20 $.

Formuła kontraktu terminowego nr 2 (cena terminowa z kosztami prowadzenia)

Jeżeli instrument bazowy płaci znaną kwotę gotówki przez cały okres obowiązywania kontraktu forward, dokonuje się prostej korekty w równaniu 1. Ponieważ właściciel kontraktu nie otrzymuje żadnych przepływów pieniężnych z instrumentu bazowego między początkiem kontraktu a dostawą, wartość bieżącą tych przepływów pieniężnych należy odjąć od ceny kasowej przy obliczaniu ceny terminowej. Najłatwiej jest to zauważyć, gdy składnik aktywów dokonuje okresowej płatności. Pozwalamy / reprezentujemy bieżącą wartość przepływów pieniężnych na przestrzeni T lat. Formuła 1 staje się wtedy:

F0 = (S0 - I) exp (rT)

Formuła kontraktu terminowego nr 3 (efekt znanej dywidendy)

Gdy składnik aktywów kontraktu forward wypłaca dywidendę, zakładamy, że dywidenda jest wypłacana w sposób ciągły. Pozwalając q reprezentować ciągły dochód z dywidendy wypłacanej przez aktywa bazowe wyrażony w skali roku, wzór 1 staje się:

F0 = S0 exp (rq) T

Zalety kontraktów terminowych

Niektóre z zalet są następujące:

Można je dopasować do okresu czasu ekspozycji, jak również do wielkości gotówki ekspozycji.
Zapewnia pełne zabezpieczenie.
Produkty dostępne bez recepty.
Korzystanie z produktów forward zapewnia ochronę ceny.
Łatwo je zrozumieć.

Wady kontraktów terminowych

Niektóre z wad są następujące:

Wymagane jest wiązanie kapitałowe. Przed rozliczeniem nie ma pośrednich przepływów pieniężnych.
Podlega on ryzyku niewykonania zobowiązania.
Kontrakty mogą być trudne do anulowania.
Znalezienie kontrahenta może być trudne.

Ograniczenia

Ryzyko płynności.
Ryzyko kontrahenta.

Uwaga:

Strony zaangażowane w kontrakty typu forward nie mają możliwości wyboru trybu rozliczenia (tj. Dostawy lub rozliczenia gotówkowego) w dniu rozliczenia; jest raczej negocjowany między stronami na początku.