Szara lista to lista akcji, które są ograniczone do obrotu przez dział arbitrażu ryzyka banku inwestycyjnego i ta lista obejmuje te firmy, które są w kontakcie z bankami inwestycyjnymi w sprawach związanych z fuzjami i przejęciami, a akcje te mogą być ponownie przedmiotem obrotu zakończyli współpracę z tymi bankami.
Definicja szarej listy
Szara lista to lista akcji, w których podział banku inwestycyjnego na zasadzie arbitrażu jest ograniczony do zajęcia pozycji. Wynika to przede wszystkim z działań bankowych, takich jak M&A przeprowadzanych na takich akcjach przez ich dział Investment Banking M&A.
W związku z tym dział arbitrażowy tego banku lub jakiejkolwiek innej instytucji finansowej będzie miał zakaz obrotu tymi konkretnymi akcjami, ponieważ wynik nie jest pewny. Podczas gdy segment arbitrażu nie może handlować „szarymi akcjami”, ale inne działy mogą handlować tymi „szarymi akcjami” i nie są one zakazane w handlu. Organ regulacyjny pilnuje różnych departamentów banków, aby powstrzymać wszelkiego rodzaju nadużycia, które ostatecznie doprowadziłyby do nieetycznych konsekwencji. Arbitrzy prawdopodobnie osiągaliby wysokie zyski z wycieku informacji z zespołu „bankowości inwestycyjnej”.
Przykład szarej listy
Jeśli Akcja X (kapitalizacja rynkowa 100 mln USD) ma zamiar połączyć się z Akcją A (kapitalizacja rynkowa 300 mln USD), a Inwestorzy Akcji X podejrzewają, że otrzymają jedną akcję A na każde 2 posiadane akcje. Jest to bardzo lukratywne dla Akcji X. Ponieważ kapitalizacja rynkowa Akcji A jest trzykrotna w stosunku do Akcji X i dlatego stosunek powinien wynosić jedną akcję Akcji X na każdą akcję Akcji X. Zatem zanim zapadnie decyzja, Akcja A spadnie, a akcje X wzrosną.
Ponownie, jeśli dział „Bankowości Inwestycyjnej” ABC Bank dokona fuzji i przejęcia pomiędzy Spółkami A i X, wówczas jako pierwszy zostanie poinformowany o zbliżających się połączeniach. Tak więc Departament „Arbitrażu” miałby zakaz zajmowania pozycji w Akcjach A i Akcjach X. Jak wiadomo organowi regulacyjnemu, może zaistnieć ryzyko wycieku informacji przed podjęciem właściwej decyzji.
Zalety szarych list
- Pomija ryzyko, kiedy dokonywany jest handel na określonych instrumentach pochodnych akcji, która jest w trakcie fuzji i przejęcia. Głównym powodem jest utrzymanie wartości aktywów netto inwestorów i ograniczenie nietypowych strat.
- Giełda reaguje negatywnie, gdy pojawia się niejasność. W przypadku jakichkolwiek fuzji i przejęć, zmienność akcji rośnie i może rosnąć lub spadać w zależności od podstawowych wiadomości. W przypadku pozytywnych wiadomości inwestorzy, którzy dokonali shortowania akcji na swoim rynku instrumentów pochodnych, mieliby tendencję do przegrywania, ponieważ istnieje pewna pozytywna sytuacja dla firmy, która znalazłaby odzwierciedlenie w cenie akcji i jej instrumentach pochodnych. Możliwa jest również sytuacja odwrotna.
- Ochrona majątku inwestora jest głównym celem organu regulacyjnego. Tak więc te akcje, które obarczone są większym ryzykiem, byłyby wykluczone z handlu przez poszczególne banki zajmujące się obrotem i arbitrażem.
Wady szarych list
- Pomimo posiadania „chińskiego muru” może dojść do przecieku informacji z działu „bankowości inwestycyjnej” do segmentu „arbitraż”. Wyciek informacji może prowadzić do „nieetycznych” praktyk. Tak więc audyt wewnętrzny jest wymagany, aby uniknąć takich praktyk.
- Wysoki poziom poufności i wysoki poziom bezpieczeństwa należy zachować, gdy rozważa się te oddzielne operacje.
- Fuzje i przejęcia mają miejsce w większości korporacji, a wraz z nimi panuje pewna niepewność. Tak więc nie jest dobrą opcją handlowanie dla „handlowców” i „arbitrów”. W większości przypadków organ regulacyjny powinien na chwilę zablokować skrypt, dopóki nie pojawią się faktyczne fundamentalne wiadomości.
Ograniczenia
- Wiele musi zależeć od tajemnicy prowadzonej przez dwa odrębne departamenty banku czy instytucji finansowej.
- W przypadku jakiegokolwiek pozytywnego wyniku „fuzji i przejęć” inwestorzy nie będą mogli uczestniczyć w ruchu giełdowym, ponieważ stanowisko „arbitraż” nie pozwoli na uczestnictwo w ruchu akcjami.
- Handlowcy i „arbitrzy” z innych instytucji mogą przez większość czasu kontynuować handel.
- Czasami członkowie zespołu „bankierów inwestycyjnych” mogą przekazywać informacje innym organizacjom lub instytucjom, które również mogą mieć wydział arbitrażowy. Bardzo trudno jest się tego dowiedzieć, ponieważ w każdym przypadku istnieje poczucie osobistego kontaktu. Tak więc, z drugiej strony, jeśli organ regulacyjny stwierdzi jakiekolwiek powiązania między członkami pozostałych dwóch instytucji, organ regulacyjny może przesłuchać obie strony.
Ważne uwagi dotyczące zmian na szarych listach
- Zmiana na szarych listach zależy od bankierów inwestycyjnych, którzy przeprowadzają „Fuzje i przejęcia”.
- Do czasu nadejścia wiadomości o fuzjach i przejęciach, sekcja „Arbitrage” tego samego działu Banków Inwestycyjnych powinna mieć zakaz zajmowania stanowiska w segmencie instrumentów pochodnych tej konkretnej akcji.
- Po nadejściu wiadomości, zmienność akcji spadnie. Następnie można zmienić szarą listę, a konkretny segment arbitrażowy tej grupy bankowości inwestycyjnej może mieć zezwolenie na dokonywanie pozycji arbitrażowych w tym konkretnym skrypcie.
- Nie ma jednak takiej zmiany w przypadku „działu handlowego” tej konkretnej grupy.
Wniosek
Dane stały się „nową ropą” dla współczesnego świata biznesu i to samo dotyczy współczesnego handlowca i arbitra. Wykorzystują krótkoterminową zmienność do osiągania wysokich zysków. Ale jeśli podstawowa przyczyna dla danej akcji jest znana przed ogłoszeniem dokonanym przez sam zarząd, można ją określić jako „nieetyczną” dla inwestorów.
W związku z tym, aby uregulować wszelkie środki nieetycznych praktyk, organy regulacyjne zabroniły segmentowi „arbitrów” z wyprzedzeniem dokonywania jakichkolwiek manipulacji lub czerpania korzyści z działu „bankowości inwestycyjnej”. Tego rodzaju nadużycia można ograniczyć poprzez odpowiednie zabezpieczenia i listy kontrolne, takie jak wprowadzenie „chińskiego muru”, należy zachować odpowiednią tajemnicę między dwoma departamentami Banku.
