Kalkulator alokacji aktywów - Alokuj aktywa za pomocą reguły kciuka

O kalkulatorze alokacji aktywów

Wzór na obliczanie alokacji aktywów jest przedstawiony poniżej:

W którym,

A to wiek jednostki.

Alokacja zasobów nie jest łatwym zadaniem i nie ma jednej metody na ustalenie tego samego i różni się w zależności od przypadku i osoby. Obejmuje to rozważenie takich czynników, jak wiek, profil ryzyka, cele życiowe, bieżące zadłużenie itp., A wszystkie te czynniki wpływają na wiele decyzji dotyczących alokacji aktywów, ponieważ zarządzający portfelem zarządzałby tymi funduszami i odpowiednio zmieniałby alokację aktywów. Posiadają Deklarację Polityki Inwestycyjnej, zwaną powszechnie IPS, która powinna mieć z góry określoną stopę zwrotu wymaganą dla portfela, a alokacja zostanie odpowiednio określona i będzie się zmieniać w przypadku zmiany któregokolwiek z ważnych czynników.

Ponieważ jednak wiążą się one z wieloma komplikacjami i obliczeniami, skupimy się na prostym wzorze (reguła kciuka), w której od 100 odejmiemy wiek, aby określić alokację, która ma zostać dokonana na magazynie, co jest uważane za aktywa ryzykowne. Pozostały procent można przeznaczyć na mniej ryzykowne aktywa lub nawet przechowywać w gotówce. Dla uproszczenia rozważymy trzy klasy aktywów - akcje jako aktywa ryzykowne, obligacje jako aktywa mniej ryzykowne i po trzecie, ekwiwalenty środków pieniężnych traktowane jako najmniej ryzykowne w porównaniu z pozostałymi dwoma.

Jak obliczyć za pomocą kalkulatora alokacji aktywów?

Aby obliczyć Alokację Aktywów, należy wykonać poniższe kroki.

Krok 1 - Określ profil ryzyka osoby, cel inwestycji, liczbę lat, przez które ma być dokonywana.

Krok 2 - Wiek jest tutaj najważniejszym czynnikiem, który należy odnotować.

Krok # 3 - Określ zakresy, w których inwestycja byłaby dozwolona w przypadku aktywów ryzykownych według czynnika określonego w kroku 1.

Krok 4 - Teraz odejmij wiek zanotowany w kroku 2 od 100, który będzie alokacją aktywów w kierunku aktywów ryzykownych, czyli kapitału własnego.

Krok # 5 - Pozostały procent może być równo przydzielony na obligacje i gotówkę lub na indywidualne zapotrzebowanie, cały pozostały procent w gotówce lub w obligacjach.

Krok # 6 - Rezultatem są przybliżone alokacje zgodnie z praktyczną zasadą, chociaż nie są one dokładne.

Przykład 1

Pan Vinay jest osobą samotną i ma 35 lat. Nigdy nie inwestował i niewiele z tego rozumie. Jest bardzo ładnie zadomowiony we własnym domu i nie ponosi żadnej odpowiedzialności. Jedynym celem, jaki ma teraz, jest posiadanie wystarczających środków dla siebie na emeryturze, czyli za 30 lat.

Zwraca się do doradcy finansowego, który bierze pod uwagę jego czynniki i rozważa jego obawy oraz cel inwestycyjny i dostarcza mu oświadczenie IPS, które ledwo zrozumiał, a zatem jako ostatnia opcja zaleca mu zastosowanie zasady kciuka, co byłoby łatwe dla go zrozumieć i średnio przydział będzie bliski zgodnie z wymaganiami pana Vinaya.

Ponadto pan Vinay decyduje się również przydzielić gotówkę i obligacje.

Na podstawie powyższych informacji należy obliczyć alokację aktywów zgodnie z praktyczną zasadą.

Rozwiązanie:

Możemy tu zauważyć, że pan Vinay jest dobrze uregulowany i nie ma dla niego zadłużenia, a jedynym celem jego życia jest posiadanie funduszy na emeryturze, a zatem apetyt na ryzyko polegałby na alokowaniu mniejszych środków w ryzykowne aktywa i fundusze w mniej ryzykownych aktywach.

Teraz możemy użyć poniższego wzoru do obliczenia alokacji aktywów:

• = 100 - 35
• = 65%

Zgodnie z powyższą formułą, alokacja na ryzykowne aktywa powinna wynosić 65% jako ramy czasowe inwestycji w ciągu 30 lat, a pozostałą część, czyli 100-65, czyli 35%, można zainwestować w ekwiwalenty gotówki i więzy.

Ponieważ jednak nie mamy określonej alokacji, możemy je podzielić na równe proporcje, które wynoszą 35% / 2, co stanowi 17,5% w ekwiwalentach gotówki i 17,5% w obligacjach.

Przykład nr 2

Pan Kapoor, który ma 55 lat, od dłuższego czasu inwestuje na rynku, ale ponosi straty, dlatego postanowił ograniczyć alokację aktywów do ryzykownych. Ponieważ jego portfel jest zamknięty, nie jest pewien, co należy zrobić dalej. Chce tylko otrzymywać stały miesięczny dochód i zryczałtowaną kwotę na koniec 15 lat. Nie ma żadnego zadłużenia. Zasługuje na radę swojego przyjaciela, który posiada tytuł MBA w dziedzinie finansów, a ze względu na jego długoterminowe inwestycje, czynnik wieku i ograniczoną wiedzę na temat alokacji aktywów sugeruje, aby przy alokacji aktywów zastosować metodę praktyczną. Pan Kapoor nie jest zainteresowany posiadaniem żadnych aktywów w gotówce.

Na podstawie podanych informacji należy obliczyć procent alokacji aktywów zarówno w akcjach, jak i obligacjach według sugerowanej metody.

Rozwiązanie:

Możemy tutaj zauważyć, że pan Kapoor jest dobrze uregulowany i nie ma dla niego żadnego zadłużenia, a jedynym celem jego życia jest posiadanie funduszy na emeryturze, a zatem apetyt na ryzyko polegałby na alokowaniu mniejszych środków w ryzykowne aktywa i więcej fundusze w mniej ryzykownych aktywach.

Teraz możemy użyć poniższego wzoru do obliczenia alokacji aktywów:

• = 100 - 55
• = 45%

Zgodnie z powyższą formułą, alokacja na ryzykowne aktywa powinna wynosić 45% jako ramy czasowe do inwestowania w ciągu 15 lat, a on nie jest zainteresowany zwiększeniem alokacji na ryzykowne aktywa i pozostałą część, która wynosi 100-45, czyli 55 % może zostać zainwestowany w obligacje, które spełnią jego wymóg uzyskania stałego dochodu.

Wniosek

Alokacja aktywów nie jest łatwa i zależy od przypadku i rodzaju osoby; ich czynniki ryzyka, horyzont czasowy, wymogi w zakresie płynności, wymogi podatkowe, wymogi prawne itp. to tylko niektóre z czynników determinujących alokację aktywów. Ponieważ wielu osobom brakuje wiedzy na temat rynków kapitałowych, ta praktyczna metoda byłaby dla nich przydatna.