Współczynnik kapitału Tier 1
Współczynnik kapitału Tier 1 to współczynnik kapitału Tier 1 (kapitał dostępny dla banków na zasadzie kontynuacji działalności) jako część aktywów ważonych ryzykiem banku. Kapitał Tier 1 obejmuje kapitał własny akcjonariusza banku, zyski zatrzymane, skumulowane inne całkowite dochody oraz warunkowo zamienne i wieczyste instrumenty dłużne banku.
Wyjaśnienie
- Globalny kryzys finansowy z 2008 r. Rzucił światło na słaby kapitał i zdolność do absorpcji strat wielu międzynarodowych instytucji finansowych. Zaobserwowano rozbieżności w obliczaniu kapitału w różnych regionach i jurysdykcjach, co zmniejszyło porównywalność współczynników kapitałowych i podważyło zaufanie do przedstawionych danych.
- Aby zapewnić liczenie kapitału wysokiej jakości i ujednolicenie obliczania współczynników kapitałowych instytucji finansowych, światowy komitet nadzorców bankowych - Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego wydał porozumienie Bazylea III.
- W normach Bazylea III położono nacisk na zwiększenie zdolności banków do pokrywania strat, aby były lepiej przygotowane na wydarzenia związane z kryzysem finansowym poprzez wzmocnienie współczynników kapitałowych banków. Normy Bazylea III wymagały minimalnego współczynnika kapitału Tier 1 na poziomie 6% i łącznego współczynnika kapitałowego na poziomie 8%. Trzecia umowa wymaga również, aby banki utrzymywały bufor kapitałowy w wysokości 2,5% powyżej całkowitego wymogu kapitałowego w wysokości 8%, aby zapewnić dodatkowy komfort.
Formuła
- Aktywa ważone ryzykiem to aktywa banku i określone ekspozycje pozabilansowe ważone wagami ryzyka przypisanymi do poszczególnych kategorii ekspozycji zgodnie z normami regulacyjnymi. Bardziej ryzykownym ekspozycjom przypisuje się wyższe wagi wskazujące na wyższe zapotrzebowanie na kapitał w celu zamortyzowania wszelkich strat i odwrotnie.
- Im wyższy wskaźnik banku, tym wyższa będzie jego zdolność do pokrywania strat.
składniki
Kapitał Tier 1 = kapitał podstawowy Tier 1 + kapitał dodatkowy Tier 1- Kapitał podstawowy Tier 1 (CET1) - kapitał CET1 jest podstawowym kapitałem własnym banku i obejmuje kapitał akcjonariusza, zyski zatrzymane oraz inne skumulowane całkowite dochody banku.
- Kapitał dodatkowy Tier 1 (AT1) - kapitał AT1 obejmuje pewien warunkowo zamienne i wieczyste zadłużenie banku, ponieważ zapewnia bankowi kapitał kontynuacji działalności.
LUB
- = 4,5% + 1,5%
- = 6%
Konwencja Bazylea III koncentrowała się na budowaniu kapitału podstawowego banków. W rezultacie normy ograniczały kwotę kapitału AT1, który można uznać za liczący kapitał Tier I, do 1,5% aktywów banku ważonych ryzykiem.
Przykład
Rozważmy przykład banku określającego aktywa ważone ryzykiem na 150 000 milionów dolarów. Kwota, która kwalifikuje się jako kapitał Tier 1 po korektach regulatora, wynosi 10 500 mln USD, przy czym kapitał CET1 wynosi 9 500 mln USD, a kapitał AT1 stanowi saldo 1 000 mln USD.
Można to obliczyć w następujący sposób:
Alternatywnie,
- = (9500 USD ÷ 150 000 USD) + (1000 USD ÷ 150 000 USD)
- = 6,33% + 0,67%
- = 7%
Kapitał Tier 1 a wskaźnik dźwigni Tier 1
- Współczynnik kapitału Tier 1 mierzy stosunek kapitału Tier I banku do jego aktywów ogółem, w tym niektórych ekspozycji pozabilansowych, w przeciwieństwie do aktywów ważonych ryzykiem branych pod uwagę przy obliczaniu współczynnika kapitału Tier I. Aktywa ogółem brane pod uwagę dla wskaźnika dźwigni banku nie są ważone ryzykiem.
- Wskaźnik dźwigni Tier 1 został wprowadzony przez normy Bazylea III, aby zapobiec nadmiernemu lewarowaniu przez banki ich działalności. Bazylea III przewiduje minimalny wskaźnik dźwigni Tier 1 na poziomie 3%.
- Banki uważane za zbyt duże, by upaść, których upadek może mieć negatywny wpływ na całą gospodarkę światową, są klasyfikowane jako globalne banki o znaczeniu systemowym (G-SIB). Minimalny wymóg dotyczący kapitału Tier 1 i dźwigni Tier 1 dla G-SIB jest określony na poziomie wyższym niż w przypadku innych banków. Dokładne minimum regulacyjne jest ustalane indywidualnie dla każdego G-SIB osobno, biorąc pod uwagę takie czynniki, jak wielkość banku i jego względne znaczenie, jego wzajemne powiązania z gospodarkami w różnych jurysdykcjach, poziom infrastruktury bank itp.
Wniosek
Normy Bazylea III doprowadziły do zaostrzenia norm kapitałowych Tier 1 i wprowadzenia wskaźnika dźwigni Tier 1, aby zapobiec nadmiernemu narastaniu dźwigni finansowej i zwiększyć zdolność kapitału banków do zamortyzowania ewentualnych strat z tytułu ich ekspozycji. Solidniejszy współczynnik kapitału Tier 1 wskazuje na lepszą zdolność banku do absorbowania strat. W związku z tym, zgodnie z ogólną zasadą, im wyższy współczynnik, a dokładniej współczynnik kapitału CET1, tym lepiej.
