Cena terminowa (definicja, wzór) - Jak obliczyć?

Co to jest cena terminowa?

Cenę terminową można zdefiniować jako prognozowaną cenę dostawy bazowego składnika aktywów finansowych lub, innymi słowy, jest to cena, po której bazowy składnik aktywów finansowych lub towar jest dostarczany klientowi przez dostawcę w ramach kontraktu terminowego i jest ona w całości oparta na od ceny kasowej bazowego składnika aktywów finansowych, która obejmuje koszty prowadzenia, takie jak koszty utracone, odsetki itp.

Wyjaśnienie

Jest to wykorzystywane w kontrakcie forward w celu umożliwienia fizycznej dostawy bazowego składnika aktywów lub towaru. Cena jest płacona przez sprzedającego klientowi kontraktu terminowego w ustalonym z góry terminie w zamian za dostawę bazowego składnika aktywów lub pozycji. Można to obliczyć, dodając cenę spot z kosztami utrzymania, takimi jak stopa procentowa, wydatki na przechowywanie towarów itp.

Formuła ceny terminowej

Formuły użyte do obliczenia ceny terminowej zabezpieczenia finansowego zależą od tego, czy nie ma on żadnego dochodu, znanego dochodu gotówkowego lub znanego dochodu z dywidendy. Formuły stosowane do określenia zabezpieczenia finansowego w każdym przypadku to:

Bez dochodu jest to -

F = S 0 e rT

Przy znanym dochodzie gotówkowym formuła jest

F = (S 0 - I) e rT

Przy znanej rentowności dywidendy wzór to:

F = S 0 e (rq) T

Gdzie,

  • F jest ceną terminową kontraktu
  • S 0 to ostatnia cena spot zabezpieczenia finansowego
  • e to irracjonalne koszty arytmetyczne
  • Ja jestem PV (wartość bieżąca) z dochodów pieniężnych
  • q to stopa dywidendy
  • r to wolna od ryzyka stopa procentowa obowiązująca przez cały okres obowiązywania kontraktu terminowego
  • T to data dostawy wyrażona w latach

Założenia

  • Stawki terminowe są obliczane przy założeniu „bez arbitrażu”. Arbitraż to mechanizm, który umożliwia obrót zyskami całkowicie z ryzyka. Zatem obliczanie kursów terminowych przy założeniu braku arbitrażu będzie oznaczać, że zyski osiągane przez traderów nie będą wolne od żadnego ryzyka.
  • To założenie wynika po prostu z tego, że papiery wartościowe są jednocześnie przedmiotem obrotu, tj. Kupowane i sprzedawane. Innym powodem obliczania kursów terminowych w oparciu o założenie „bez arbitrażu” może być fakt, że występowanie arbitrażu jest rzadkością na rozwiniętym rynku giełdowym.
  • Jednak za każdym razem, gdy pojawiają się możliwości arbitrażu na giełdzie papierów wartościowych, inwestorzy mogą łatwo je zidentyfikować i wyeliminować, aby uzyskać maksymalne korzyści wynikające z takiego scenariusza. W warunkach braku arbitrażu tylko dwa portfele, które skutkują podwójnymi płatnościami, mogą mieć taką samą cenę. Do oszacowania kursu można zastosować taką samą cenę tych dwóch portfeli lub finansowych papierów wartościowych.

Jak obliczyć?

Można go obliczyć dla każdego scenariusza, wykonując następujące kroki:

Kroki # 1 - Kroki, które należy wykonać, gdy nie ma dochodu -

  • W pierwszym kroku użytkownicy będą musieli określić bieżącą cenę spot zabezpieczenia finansowego (S 0 )
  • W następnym kroku użytkownicy będą musieli zidentyfikować nieracjonalne koszty arytmetyczne (e)
  • Następnie użytkownicy będą musieli określić stopę procentową wolną od ryzyka (r) i datę dostawy wyrażoną w latach (t)
  • Użytkownicy będą musieli wziąć wszystkie wartości i umieścić je we wzorze (F = S 0 e rT ), aby znaleźć przyszłą stopę zabezpieczenia finansowego bez dochodu.

Kroki # 2 - Kroki, które należy wykonać, gdy dochód jest znany -

  • W pierwszym kroku użytkownicy będą musieli określić bieżącą cenę spot zabezpieczenia finansowego (S 0 )
  • W kolejnym kroku użytkownicy będą musieli określić wartość PV dochodu gotówkowego (I)
  • Następnie użytkownicy będą musieli zidentyfikować nieracjonalne koszty arytmetyczne (e)
  • Następnie użytkownicy będą musieli określić stopę procentową wolną od ryzyka (r) i datę dostawy wyrażoną w latach (t)
  • Użytkownicy będą musieli wziąć wszystkie wartości i umieścić je w formule (F = (S 0 - I) e rT ), aby znaleźć terminową stopę zabezpieczenia finansowego o znanym dochodzie.

Kroki # 3 - Kroki, które należy wykonać, gdy występuje dochód z dywidendy -

  • W pierwszym kroku użytkownicy będą musieli określić bieżącą cenę spot zabezpieczenia finansowego (S 0 )
  • W kolejnym kroku użytkownicy będą musieli określić stopę dywidendy (q)
  • Następnie użytkownicy będą musieli zidentyfikować nieracjonalne koszty arytmetyczne (e)
  • Następnie użytkownicy będą musieli określić stopę procentową wolną od ryzyka (r) i datę dostawy wyrażoną w latach (t)
  • Użytkownicy będą musieli wziąć wszystkie wartości i umieścić je we wzorze (F = S 0 e (rq) T ), aby znaleźć stopę terminową zabezpieczenia finansowego o znanej stopie dywidendy.

Przykłady

A Limited i B Limited zawarły 5-miesięczny kontrakt terminowy na obrót obligacją po cenie 60 USD. Pięciomiesięczna stopa procentowa wolna od ryzyka dla tej obligacji wynosi 6 procent w skali roku.

Rozwiązanie:

  • S 0 lub kurs spot = 60 USD
  • R lub stopa procentowa wolna od ryzyka = 6% rocznie
  • T lub termin zapadalności = 5 miesięcy lub 0,417.
F = S 0 e rT
  • = 60 * e (0,06 * 0,417)
  • = 60 * 1,025336
  • = 61,52 USD

Dlatego FP wynosi 61,52 $

Cena terminowa a cena przyszła

Ceny terminowej nie należy mylić z cenami przyszłymi. Cena terminowa dotyczy fizycznej dostawy bazowego składnika aktywów finansowych, towaru, papieru wartościowego lub waluty, podczas gdy ceny przyszłe można zdefiniować jako cenę towaru lub akcji w kontrakcie futures. Cena terminowa reprezentuje podaż i popyt na określony rodzaj towaru, podczas gdy cena przyszła reprezentuje międzynarodową podaż i popyt.

Wniosek

Zwykle jest to wyceniane na podstawie aktualnej ceny spot bazowego składnika aktywów finansowych, towaru, papieru wartościowego lub waluty, w tym kosztów bilansowych, które mogą obejmować koszty przechowywania, utracone odsetki, stopę procentową, koszty alternatywne itp.

Interesujące artykuły...