Definicja rachunkowości kapitałowej
Rachunkowość kapitałowa odnosi się do metody rachunkowości stosowanej przez różne korporacje do utrzymywania i rejestrowania dochodów i zysków, które często gromadzą i osiągają dzięki inwestycjom i udziałom, które kupują w innym podmiocie.
Przykłady rachunkowości kapitałowej
Przykład 1
Rozważmy przykład Pacman co, który nabywa 25% w firmie Target Co za pakiet 65 000 $. Pod koniec roku Target co ogłosi dywidendę w wysokości 2500 USD.
Gdy Pacman co odnotowałby zakup, zrobiłby to samo pod nagłówkiem `` Inwestycje w podmioty stowarzyszone, obciążając je kwotą 65000 USD i uznając konto gotówkowe kwotą 65000 USD, a następujący zapis w dzienniku zostałby przekazany -
Pacman uwzględniłby tylko dywidendę w wysokości 625 USD ze względu na swój 25% udział. (25% z 65000 USD). Byłoby to wówczas rejestrowane jako zmniejszenie na rachunku inwestycyjnym, co oznacza, że otrzymaliby oni pieniądze od jednostki, w której dokonano inwestycji. W związku z tym gotówka zostałaby obciążona kwotą 625 USD, rejestrując kredyt na inwestycji w jednostkach stowarzyszonych.
Przykład nr 2
Major co kupił Minor co za 40% udziałów. Dr Minor zadeklarował roczny dochód netto w wysokości 200 000 USD. W związku z tym dochód netto można wyświetlić jako pewną kwotę wzrostu na rachunku inwestycyjnym w księgach Major Co o kwotę 8000 USD (20000 USD * 40%) poprzez uznanie rachunku przychodów z inwestycji i obciążenie inwestycji w jednostkach stowarzyszonych. Nowy bilans w „Inwestycji w drugorzędne Co” wyniesie 208 000 USD (200 000 USD + 8 000 USD).
Zalety rachunkowości kapitałowej
- Ułatwia śledzenie: dzięki konieczności zrozumienia dochodu lub zysków, które pochodzą od jednostki stowarzyszonej / podmiotów stowarzyszonych lub spółki zależnej, firma może odpowiednio śledzić takie dochody poprzez oddzielenie lub podzielenie takiego źródła dochodu na różne głowy
- Zapewnia niezbędne rozgałęzienie: poprzez przyjęcie metody praw własności firma może łatwo podzielić i przypisać dochód różnym innym poddziałom lub nawet spółkom zależnym, które posiada. Firma może teraz łatwo wyodrębnić dochód, który może być należny od zysków / dochodów osiąganych przez jednostkę docelową lub spółkę zależną, w której akurat posiada określony udział.
- Ułatwia przypisywanie: Spółka może teraz dać jasny obraz wszystkim swoim interesariuszom, czy to inwestorom, akcjonariuszom, wierzycielom, klientom. Rząd itp., W odniesieniu do zysku, który przypisuje swoim własnym, a także zysków, które zwykle pochodzą od spółek zależnych. Taka próba przedsiębiorstwa pomoże mu opracować pewną liczbę praktyk atrybucji w odniesieniu do dochodu / zysku, jaki może wygenerować z posiadanych zasobów.
- Zwiększa samodzielne zyski: gdy firma przedstawia samodzielny widok, a nie skonsolidowany widok swoich sprawozdań finansowych, dane są zwykle lepiej przedstawiane dla działu / jednostki ze względu na zyski osiągnięte z tego konkretnego działu. Może się zdarzyć, że firma macierzysta osiąga słabe wyniki, ale to spółka zależna ma tendencję do zapewniania wyjątkowo doskonałych wyników, nawet w okresach zawirowań. W związku z tym rachunkowość praw własności ma tendencję do dokładnego odzwierciedlania tego faktu poprzez konieczność wyodrębnienia kwoty, którą można przypisać do kwoty uzyskanej od jednostki zależnej.
- Prosta procedura: technika polegająca na konieczności dokonania prostej korekty poprzez ustalenie wartości poprzez dotarcie do każdego aspektu wartości spółki zależnej jest zamiast tego prostym zadaniem. Wystarczy zrozumieć procent udziału, a następnie wykonać kilka prostych działań matematycznych, aby uzyskać odpowiednie kwoty odpowiadające wartości lub zyskom, które można przypisać spółce zależnej.
Wady rachunkowości kapitałowej
- Spółka może nie być rentowna samodzielnie: istnieje duże prawdopodobieństwo, że spółka może dobrze wyglądać w ujęciu skonsolidowanym, ale gdy stosuje się metodę praw własności, aby starać się zrozumieć dochód, który można przypisać jej spółkom zależnym, należy może dowiedzieć się, że firma nie radzi sobie tak dobrze samodzielnie, w przeciwieństwie do różowego obrazu, który namalowała firma macierzysta.
- Segregacja wymaga dodatkowego czasu i wysiłku: Często, gdy firma próbuje przeprowadzić rachunkowość praw własności, często okazuje się, że czas potrzebny na wydzielenie w celu zrozumienia wartości kapitału własnego w jednostce zależnej jest często ogromny. Zrozumienie wyników finansowych jednostki zależnej w sposób niezależny wymaga znacznego czasu i wysiłku.
Ograniczenia rachunkowości kapitałowej
- Zależność od jednostki zależnej w zakresie informacji : bez odpowiednich informacji dostarczonych przez jednostkę zależną, czy to szczegółów dotyczących dochodu / zysku za rok, czy nawet dywidendy, nie można zastosować metody praw własności. W związku z tym istnieje znaczna zależność od spółki zależnej w zakresie pozyskiwania odpowiednich informacji, tak aby spółka dominująca mogła przeprowadzić niezbędną rachunkowość praw własności. Brak takich informacji oznacza, że metoda przestaje istnieć, a tym samym staje się istotnym ograniczeniem.
Wniosek
Bez wątpienia rachunkowość praw własności jest doskonałą metodą pomiaru i zrozumienia zwrotów, a także dochodu, który można przypisać spółkom zależnym, które posiada lub prowadzi. Dochód można przypisać różnym podmiotom stowarzyszonym, które firma posiada, zarządza i prowadzi. Taka metoda ułatwia śledzenie i segregację różnych dochodów między spółkami zależnymi, czy to dywidend, czy nawet przychodów za rok.
Jednak ze względu na wymagane dodatkowe informacje, firma będzie musiała polegać na dochodzie zadeklarowanym przez spółkę zależną, który w przeciwnym razie nie będzie znany, jeśli jednostka stowarzyszona jest zwykle firmą prywatną, w której jednostka dominująca przejęła udziały. W tym względzie przeważnie polega na spółce zależnej. Ponadto wykonanie dodatkowych czynności, takich jak metoda praw własności, wymaga czasu i wysiłku, a zatem firma musi odpowiednio wykorzystać zasoby w tym zakresie.
Niemniej jednak rachunkowość praw własności jest doskonałym przykładem konieczności zrozumienia i wyodrębnienia dochodów, które można przypisać jednostkom zależnym, które spółka dominująca podjęła w celu nabycia znacznych udziałów.
