Co to jest teoria rynku podzielonego na segmenty?
Zgodnie z teorią rynku podzielonego na segmenty krzywa stóp procentowych jest faktycznie zróżnicowana w segmentach na podstawie wymaganego przez inwestorów terminu zapadalności obligacji, a każdy segment jest od siebie niezależny. Zatem oprocentowanie obligacji krótkoterminowych nie jest powiązane z obligacjami długoterminowymi i odwrotnie, w związku z czym rentowność każdego segmentu jest określana niezależnie.
Wyjaśnienie
- Inwestorzy z różnych segmentów są różni, a stopa procentowa w każdym segmencie zależy od popytu i podaży każdego segmentu. Oprocentowanie panujące w każdym segmencie jest wyłącznie funkcją podaży i zapotrzebowania na środki na dany okres zapadalności.
- Tak więc każdy sektor zapadalności (długoterminowy, krótkoterminowy i średnioterminowy) można sklasyfikować jako różne segmenty rynku, w których dochód nie ma korelacji z innymi segmentami i jest oparty wyłącznie na podaży i popycie w tym konkretnym segmencie.
- Teoria rynku podzielonego na segmenty zakłada, że uczestnicy każdego segmentu albo nie chcą przesunąć swojego segmentu w celu poszukiwania większych zysków, albo nie są w stanie tego zrobić z powodu nałożonych ograniczeń.
Historia
Koncepcja teorii segmentacji rynku powstała w 1957 roku przez słynnego amerykańskiego ekonomistę Johna Mathew Culbertsona. Teoria została opublikowana w jego artykule zatytułowanym „Struktura terminowa stóp procentowych”. W swoim artykule zakwestionował wcześniej znaną teorię „modelu struktury terminów opartej na oczekiwaniach” Irvinga Fishera i przedstawił swoją teorię.
Przykład
- Oprocentowanie na rynku ciągle się zmienia. Weź pod uwagę firmę ubezpieczeniową. Ubezpieczenia na życie są głównie długoterminowe. Mogą mieć termin zapadalności od 20 do 40 lat. Kiedy więc firma ubezpieczeniowa sprzedaje ubezpieczenia, narażona jest na długoterminową odpowiedzialność.
- Aby więc zrównoważyć zobowiązanie, firma będzie musiała zainwestować w aktywa. Ponieważ zobowiązanie jest długoterminowe, więc aktywa, które firma zainwestuje, będą również długoterminowe. Firma zainwestuje więc w obligacje długoterminowe.
- Firmy ubezpieczeniowe będą inwestować głównie w segment długoterminowy. Nie będą inwestować w obligacje krótkoterminowe i ponownie rolować po terminie zapadalności, ponieważ nie będą podejmować ryzyka spadku stóp procentowych podczas rolowania. Więc nie ma przesunięcia w segmentach. Inwestorzy są ustaleni w poszczególnych segmentach, a rentowność segmentu zależy od popytu i podaży tego segmentu.
Założenie teorii segmentacji rynku
Podstawowym założeniem teorii rynku segmentowanego jest to, że obligacje o różnych terminach zapadalności nie są wzajemnie zastępowane. Oznacza to, że jeśli grasz, aby inwestować długoterminowo, nie możesz kupić obligacji krótkoterminowych i rolować. Będziesz musiał kupować tylko obligacje długoterminowe. Przesunięcie segmentu jest niedozwolone.
Teoria rynku segmentacji a teoria preferowanego siedliska
Teoria preferowanego siedliska jest podobna do teorii segmentacji w przekonaniu, że pożyczkobiorcy i pożyczkodawcy trzymają się określonego segmentu i zdecydowanie preferują ten segment, ale nie mówi, że zyski z każdego segmentu są całkowicie niezależne i nie są w ogóle skorelowane. Preferowane siedlisko oznacza, że jeśli inwestorzy zobaczą, że uzyskają większy zysk w innych segmentach niż w preferowanym segmencie, to odejdą od preferowanego segmentu. Przesuwanie segmentów nie jest dozwolone w teorii segmentacji.
Zalety
- Rentowność obligacji danego segmentu będzie w całości zdeterminowana popytem i podażą inwestorów i pożyczkobiorców z danego segmentu. Więc tak jest w prawdziwym życiu. Zgodnie z prawem ekonomii ceny są ustalane przez popyt i podaż
- Właściwe zarządzanie pasywami aktywów można przeprowadzić w oparciu o tę teorię, ponieważ istnieje pełne zabezpieczenie zobowiązań określonego segmentu poprzez inwestowanie w ten segment. Gdyby były dozwolone przesunięcia, inwestorzy byliby narażeni na ryzyko stopy procentowej podczas rolowania
Niedogodności
- Inwestorzy w rzeczywistości nie trzymają się określonego segmentu. Zmieniają segmenty zgodnie z możliwością. Jeśli uzyskają lepszą wydajność w jakimkolwiek innym segmencie, mają tendencję do przesuwania segmentów.
- Teoria opiera się na twardym założeniu, że inwestorzy nie mogą zmienić preferowanego środowiska, co nie jest prawdą w prawdziwym życiu.
Wniosek
Teoria rynków segmentowanych podkreśla ważną właściwość, że rentowność jest ustalana przez popyt i podaż obligacji danego segmentu. Dochód oferowany przez obligację jest w rzeczywistości oparty na popycie i podaży, a zatem ta teoria ma zastosowanie w prawdziwym świecie. Trudne założenia są trudne do wykonania w rzeczywistych scenariuszach.
