Co to jest wymiana zasobów?
Swap aktywów łączy obligację z ryzykiem kredytowym o stałej stopie procentowej ze swapem o stałej stopie procentowej, który przekształca obligację w syntetyczny banknot o zmiennym oprocentowaniu (FRN). Inwestor otrzymuje odpowiedni międzybankowy wzorzec oraz spread, który jest ustalany na początku umowy swap i często kupowany przez inwestorów skupionych na kredytach, takich jak fundusze hedgingowe, fundusze inwestycyjne i duże instytucje finansowe.
Spread zależy od
- Różnica między ceną rynkową obligacji a jej wartością nominalną.
- Różnica między kuponem obligacji a rynkową stopą swapu.
Rodzaje struktury wymiany aktywów
Istnieją dwa typy, które są następujące.
# 1 - Wymiana między walutami
Jest to połączenie zakupu obligacji i swapów walutowych. Jest to mieszanka 3 składników:
- Zakup obligacji o stałym oprocentowaniu
- Płać stały IRS w tej samej walucie co obligacja
- Swapy walutowe w celu spłaty zmiennych kuponów w walucie obcej i otrzymania zmiennych kuponów w walucie krajowej.
Na przykład inwestorzy mogą rozważyć zakup obligacji korporacyjnych w walucie obcej, a następnie zawarcie transakcji swapu walutowego w celu stworzenia syntetycznej waluty krajowej FRN.
Jeśli wynikający z tego spread jest wyższy niż spready dostępne z obligacji w walucie krajowej / FRN tego samego emitenta, przyniesie to zysk.
# 2 - Wymiana odpowiedzialności
Inwestorzy obligacji wykorzystują bardzo podobne, ale przeciwstawne transakcje, aby wykorzystać anomalie, które zapewnią najtańsze źródło finansowania na krajowych i międzynarodowych rynkach obligacji i finansowych, które często określa się mianem zamiany zobowiązań. Są tworzone przez kredytobiorców korporacyjnych, którzy chcą uzyskać najtańsze finansowanie na rynkach krajowych lub międzynarodowych.
Przykład wymiany aktywów
Wyjaśnijmy to na przykładzie:
Fundusz Blackrock pożycza od banku 10 mln USD według zmiennej stopy LIBOR + 30 punktów bazowych. Oczekuje wzrostu stopy procentowej w przyszłości, co spowoduje wzrost kosztów finansowania zewnętrznego, i chce zabezpieczyć swoją ekspozycję. W związku z tym zawiera swap stopy procentowej za pośrednictwem dealera swapowego, w którym fundusz otrzymuje zmienną stopę LIBOR + 50 punktów bazowych i płaci stałą stopę 5% od kwoty nominalnej 10 milionów.
Zarobiony przez fundusz spread kredytowy netto wynosi 20 punktów bazowych (50 punktów bazowych - 30 punktów bazowych).
Motywacja stojąca za tymi zamianami
Niektóre z ważnych motywacji dla inwestorów.
# 1 - Dźwignia
Taki inwestor zazwyczaj poszukuje zmiennego źródła ekspozycji lewarowanych. Koszt finansowania ponoszony przez inwestora jest kluczowy dla transakcji zamiany aktywów. Transakcję zwykle porównuje się z alternatywami niekapitałowymi, takimi jak możliwość sprzedaży ochrony CDS na ten sam podmiot referencyjny.
# 2 - Możliwości spreadu kredytowego
Główną motywacją do podejmowania ekspozycji na podstawie względnej wartości jest osiągnięcie docelowego spreadu kredytowego. Inwestorzy zwykle nie posiadają prostego produktu memoriałowego do terminu zapadalności i często próbują go zlikwidować, zawierając przeciwną transakcję na dokładnie podobnych warunkach jak poprzednia, która kompensuje ekspozycję. Taka zamiana zapewnia inwestorowi finansowanemu lepszy spread kredytowy netto w stosunku do CDS na tym samym aktywie referencyjnym.
Np. Inwestor kupuje FRN, na którym zarabia spread LIBOR + 60 pb. Pozycja jest następnie finansowana na powiedzmy LIBOR + 25 punktów bazowych. W związku z tym spread kredytowy netto inwestorów wynosi 35 punktów bazowych (60–25). Jeżeli to samo ryzyko jest podejmowane poprzez CDS dla spreadu netto 30 punktów bazowych, wymiana aktywów jest korzystniejsza.
Kluczowe ryzyka, na które narażony jest inwestor dokonujący zamiany aktywów
Oto zagrożenia, na jakie narażony jest inwestor.
1 - Ryzyko niewykonania zobowiązania
Taki inwestor stara się uzyskać odpowiedni spread dla ryzyka niewypłacalności emitenta obligacji. Inwestor zwykle porównuje spread dostępny w ramach tego swapu z spreadami dostępnymi z równoważnego ryzyka FRN lub swapu ryzyka kredytowego.
# 2 - Ryzyko płynności
Inwestor dokonujący zamiany aktywów kupuje niepłynną inwestycję pakietową. Nie ma kwotowanej ceny rynkowej takiej zamiany. Jedynym realistycznym sposobem jego likwidacji jest zakończenie zamiany po cenie rynkowej i sprzedaży obligacji. Jednak nie ma gwarancji, że warunki takiego odwijania przyniosą pożądane rezultaty.
# 3 - Ryzyko niewykonania zobowiązania przez kontrahenta
Ryzyko to jest nieistotne w przypadku zamiany aktywów na poziomie inwestycyjnym i jest realne w przypadku transakcji o wysokim zysku. Niespłacenie obligacji może spowodować, że inwestor dokonujący transakcji swapowej będzie mógł odstąpić od transakcji na warunkach, których nie można z góry przewidzieć.
# 4 - Ryzyko spreadu kredytowego
Jest to ryzyko, że rynkowy spread kredytowy może zawęzić się lub poszerzyć w odpowiedzi na zmianę poglądu rynku na niewypłacalność emitenta lub zmianę ratingu instrumentów.
# 5 - Mark to Market Risk
Wymóg depozytu zabezpieczającego to kolejny zestaw zagrożeń dla inwestorów zajmujących się zamianą aktywów. Zmiana krzywej OIS i LIBOR skutkuje zmianami marży, które powinny w przybliżeniu zrównoważyć zmiany wrażliwości obligacji na stopy procentowe. Jednak zmiana wartości swapów jest monetyzowana (poprzez wpłaty depozytu zabezpieczającego), ale jakakolwiek zmiana wartości obligacji jest niezrealizowana. Może to pozostawić inwestorowi swapowemu ujemną wycenę rynkową na swapie, co jest równoważone niezrealizowanym zyskiem z obligacji.
Zalety
- Swapy te oferują kredytobiorcom możliwość przewalutowania ich ekspozycji w walucie krajowej lub w walucie obcej o zmiennym kursie.
- Zamiana aktywów stała się bardziej użyteczną metodą poprzez dokonywanie względnych porównań wartości. Pozwala to pożyczkobiorcy i inwestorowi na porównanie obligacji na zasadzie względnej i opisanie ich jako tanich lub drogich.
- Wartość nominalna takich transakcji jest obecnie szeroko stosowana do dokonywania porównań, a jej spready kredytowe stały się wyrazem docelowych kosztów finansowania i zwrotów z inwestycji.
- Jako że swap aktywów i pasywów stał się centralnym elementem międzynarodowych finansów, umożliwia inwestorowi zarabianie na i powyżej krajowych międzybankowych indeksów rynku pieniężnego.
Niedogodności
Niektóre z wad są następujące.
- Jest to bardziej złożone niż proste papiery wartościowe, takie jak obligacje i banknoty. Aby taka zamiana mogła powstać, musi istnieć powód, aby kupować je zamiast prostych FRN.
- W wielu przypadkach zamiana aktywów jest transakcją arbitrażową, która obejmuje podejmowanie ekspozycji na obligacjach o stałym kuponie i tworzenie z nich niemal równych syntetycznych FRN, ale często skutkuje to podejmowaniem przez inwestorów ogromnego ryzyka poprzez lewarowanie ich ekspozycji.
Wniosek
Asset Swap to połączenie zakupu obligacji i swapu stałej stopy procentowej. Ta zamiana nie jest odrębnym produktem, ale zestawem produktów określonych przez motywację transakcji.
