Definicja krzywej podaży
W mikroekonomii krzywa podaży jest modelem ekonomicznym, który przedstawia zależność między ilością a ceną produktu, który dostawca jest skłonny dostarczyć w danym momencie i jest krzywą opadającą w górę, gdzie cena produktu jest reprezentowana wzdłuż Oś Y i ilość na osi X.
Oparty na prawie podaży, jest oparty na ceteris paribus, to znaczy, że inne zmienne pozostają stałe, krzywa podaży będzie nachylona w górę i istnieje bezpośredni związek między ceną a ilością produktu. Inne zmienne obejmują postęp technologiczny, dostępność zasobów, liczbę sprzedawców, różnych konsumentów, poziom produkcji itp. Ilekroć nastąpi zmiana zmiennych, krzywa przesunie się w prawo lub w lewo w zależności od jej wpływu.
Przesunięcia krzywej podaży
Przykład 1
Wraz z postępem technologicznym istnieją lepsze metody badania nasion, które zapewnią wysokiej jakości uprawę. W tym przypadku krzywa podaży przesunie się w prawo, czyli nastąpi wzrost podaży. Innym przykładem może być spadek kosztów nakładów materiałów używanych do wytworzenia produktu końcowego.
Przykład nr 2
W przypadku suszy wpływa to na uprawy. W takim przypadku krzywa przesuwa się w lewo, co oznacza spadek ilości i wzrost ceny. Innym przykładem mogą być dotacje rządowe w celu zwiększenia produkcji rolnej, w takich przypadkach również krzywa podaży przesunęłaby się w prawo.
Przykład krzywej podaży (z wykresem)
Harmonogram dostaw to tabela, która pokazuje różne ilości dostarczane przez producenta po różnych cenach. Na podstawie tego harmonogramu jest on przedstawiony na wykresie z ceną na osi pionowej i ilością na osi poziomej.
Poniżej znajduje się harmonogram pokazujący ilość (kg) kawy, jaką producent chce i jest w stanie dostarczyć po danej cenie ($)
| Cena ($) | Ilość (kg) |
| 50 | 5 |
| 60 | 7 |
| 75 | 9 |
| 90 | 11 |
| 110 | 13 |
| 135 | 15 |
| 150 | 18 |
Graficzna reprezentacja krzywej podaży
Zastosowania krzywej podaży
Służy do zrozumienia nadwyżki konsumenta. Konsumpcja r wyjaśnia różnicę między ceną produktu, którą konsument jest skłonny zapłacić, a ceną, którą faktycznie płaci.
Powyższy wykres przedstawia krzywą popytu (czerwona linia) i krzywą podaży (zielona linia) z „ilością” na osi x i „ceną” na osi y. Krzywa popytu jest krzywą opadającą, co oznacza, że wraz ze wzrostem ceny produktu spada jego popyt (pozostałe czynniki pozostają niezmienne). Z drugiej strony jest to krzywa opadająca w górę, co oznacza, że wraz ze wzrostem ceny produktu zwiększa się również jego dostawy (inne czynniki pozostają stałe). Zgodnie z prawem popytu i podaży punkt przecięcia (punkt S), na którym spotykają się obie krzywe, jest nazywany równowagą lub ceną rynkową. Cena rynkowa to cena, jaką konsument jest skłonny zapłacić za określoną ilość towarów lub usług.
Jest używany przez ekonomistów, rządy i producentów do zrozumienia zachowań konsumentów i rynku oraz pomaga im analizować, jak funkcjonuje gospodarka oraz jakie polityki i zmiany można wprowadzić, aby pobudzić gospodarkę. Badania i dane są gromadzone w celu utworzenia wzorców zgodnie z otoczeniem gospodarczym. Producenci / wytwórcy wykorzystują krzywą podaży, aby zrozumieć wymagania zgodnie z warunkami rynkowymi, co pomaga im również w ustalaniu cen produktów wejściowych i wyjściowych.
