Waluta funkcjonalna (definicja, przykłady) - Jak to ustalić?

Co to jest waluta funkcjonalna?

Termin „waluta funkcjonalna” oznacza walutę miejsca, w którym prowadzona jest głównie działalność gospodarcza, która generuje znaczną część przychodów i ponosi koszty uzyskania tych samych przychodów. Można też powiedzieć, że jest to waluta krajowa kraju, w którym znajduje się siedziba firmy.

Jak określić walutę funkcjonalną?

  • Waluta funkcjonalna wpływa na ceny towarów i usług.
  • Wpływa na strukturę kosztów.
  • Waluta, w której są generowane i wydawane środki;
  • Waluta, na którą największy wpływ mają decyzje regulacyjne i decyzje dotyczące polityki rynkowej;
  • Waluta, w której utrzymywane są przepływy pieniężne z działalności operacyjnej.
  • Waluta, w której fundusze zostały pozyskane za pośrednictwem długów i instrumentów kapitałowych;

Czynniki takie jak waluta, w której pozyskuje się środki finansowe oraz waluta, w której jednostka posiada aktywa, są czynnikami drugorzędnymi i należy je brać pod uwagę, gdy główne czynniki nie dostarczyły pożądanych informacji.

Przykład waluty funkcjonalnej

Spółka X używa euro jako waluty funkcjonalnej. Firma X ma dwie spółki zależne, Y i Z. Firma Y jest zarejestrowana w USA, a firma Z jest zarejestrowana w Wielkiej Brytanii.

  • X zapewnia Y & Z kwotę pożyczki w wysokości 2 mln GBP, a obie jednostki zapisały transakcje jako zobowiązania wewnątrzgrupowe.
  • Z pożyczył dodatkowe 3 miliony funtów od osoby trzeciej, a firma Y udziela gwarancji na to samo osobie trzeciej.
  • Z zainwestował 5 milionów funtów w budowę infrastruktury obsługującej rynek krajowy w Wielkiej Brytanii i planując spłatę pożyczki pożyczonej od strony trzeciej z zysków generowanych w wyniku operacji.
  • Y zainwestował 2 miliony funtów w zbywalne papiery wartościowe na rynkach międzynarodowych.

Teraz zrozumiemy walutę funkcjonalną firmy Y i firmy Z.

Taka waluta w środowisku gospodarczym już na wstępie powinna dostarczać odpowiednich informacji o zdarzeniach i transakcjach leżących u jej podstaw, związanych z poszczególnymi podmiotami. Określona waluta, która jest istotnie używana w transakcji i ma znaczący wpływ, może zostać wykorzystana jako waluta funkcjonalna.

Na powyższej ilustracji zaobserwowaliśmy, że funt brytyjski funta brytyjskiego był używany jako waluta funkcjonalna jednostki Z w Wielkiej Brytanii, ponieważ jest to waluta, która może wpływać na ceny sprzedaży i koszt wytwarzanych towarów.

Spółka Y jest zarejestrowana w USA, ale nie wydaje się, aby dolar amerykański był walutą funkcjonalną. Zainwestował całe 2 miliony funtów w zbywalne papiery wartościowe, które są uznawane za rozszerzenie spółki dominującej X. W związku z tym dla firmy Y waluta funkcjonalna pozostanie taka sama jak w przypadku X, czyli euro.

Dolar amerykański ($) jako waluta funkcjonalna

Jak wszyscy wiemy, główne branże akceptują dolary amerykańskie, a ceny towarów i usług są naliczane w dolarach amerykańskich. Na przykład ropa naftowa, transport morski, ubezpieczenia i usługi finansowe itp. Dochody podmiotu, którego znaczącą działalnością jest ropa naftowa, będą miały głęboki wpływ na dolary amerykańskie. Nawet jeśli faktury są wystawiane w walucie lokalnej, dolar amerykański pozostanie walutą funkcjonalną, ponieważ lokalna waluta będzie się odnosić do dolara amerykańskiego

Jest to poważny problem w przypadku firm międzynarodowych, które prowadzą działalność w więcej niż jednym kraju i prowadzą transakcje w różnych walutach, a jednocześnie są bardziej narażone na ryzyko walutowe.

Na przykład: niemiecki Bank z siedzibą we Frankfurcie prowadzi również operacje w innych głównych krajach świata, Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych, Azji i Pacyfiku, ale znaczące przychody są generowane w Europie, które stanowią 70% całkowitych przychodów Banku. W związku z tym walutą funkcjonalną tego niemieckiego banku jest waluta, w której Bank generuje znaczną część przychodów.

W przypadkach, gdy firmy prowadzą działalność w więcej niż jednym kraju i nie można dokonać rozróżnienia między głównymi walutami wpływającymi na przychody. Kierownictwo powinno wziąć pod uwagę wyniki finansowe i odpowiednie relacje z klientami. Waluta funkcjonalna nie musi zawsze być walutą sprawozdawczą.

Dodatkowe wskaźniki

Decydując o walucie funkcjonalnej jednostek prowadzących działalność za granicą, należy wziąć pod uwagę następujące dodatkowe czynniki:

  • Niezależność: aby określić walutę funkcjonalną jednostki, należy skupić się na charakterze działalności, jeśli jest to rozszerzenie jednostki sprawozdawczej lub prowadzenie działalności o wysokim stopniu niezależności. W pierwszym przypadku jest to waluta sprawozdawcza, w późniejszym przypadku walutą sprawozdawczą jest waluta lokalna.
  • Liczba transakcji: jeżeli liczba transakcji przeprowadzanych za granicą stanowi znaczącą część przychodów jednostki sprawozdawczej, waluta ta będzie walutą funkcjonalną jednostki sprawozdawczej.
  • Przepływy pieniężne z transakcji: Jeżeli przepływy pieniężne z działalności zagranicznej są wyższe niż z działalności lokalnej, a te same przepływy pieniężne mają znaczny wpływ na działalność jednostki sprawozdawczej w zakresie przepływów pieniężnych, wówczas jest to jednostka sprawozdawcza i waluta lokalna, jeśli nie.
  • Pokrycie zadłużenia: Jeżeli przepływy pieniężne jednostki zagranicznej są w stanie obsłużyć swoje zobowiązania bez żadnego transferu środków z jednostki sprawozdawczej, wówczas walutą funkcjonalną jest jednostka sprawozdawcza, jeśli fundusze są wymagane, a waluta lokalna, jeśli nie.

Prezentacje waluty funkcjonalnej

Jednostka może prezentować wyniki finansowe w dowolnej walucie. Generalnie jest to waluta funkcjonalna, w której prezentowane są sprawozdania finansowe. Jeżeli jest inna niż waluta prezentacji, wyniki finansowe należy przedstawić w oparciu o walutę prezentacji.

Poniżej przedstawiono podstawowe kroki, które należy wykonać przy przeliczaniu waluty obcej na walutę funkcjonalną:

  • Jednostka sprawozdawcza powinna określić swoją walutę funkcjonalną.
  • Wszystkie operacje zagraniczne przeliczane są na taką walutę.
  • Skutek przeliczenia waluty obcej na walutę funkcjonalną należy wykazać zgodnie z MSR 21.

Powyższe kroki dotyczą samodzielnego podmiotu prowadzącego działalność za granicą, takiego jak jednostka dominująca z zagranicznymi spółkami zależnymi.

Wniosek

Waluta funkcjonalna jednostki odzwierciedla transakcje, zdarzenia i okoliczności, w których jednostka prowadzi działalność. Po podjęciu decyzji przedsiębiorstwa nie mogą zmienić waluty funkcjonalnej. Jedyne wyjątki, które kwalifikują się do zmiany waluty w zależności od charakteru zdarzeń i transakcji, w które zaangażowane są firmy.

Jeżeli w jakichkolwiek okolicznościach waluta funkcjonalna ulegnie zmianie, nowa waluta powinna zostać wdrożona od pierwszego dnia. Nowej waluty należy używać prospektywnie, a nie retrospektywnie. Transformacja powinna być powiązana ze zdarzeniami i przyszłymi transakcjami. Na przykład zmiana na głównych rynkach prowadzenia działalności może mieć znaczny wpływ na nową walutę, w której sprzedawane są towary lub usługi.

Interesujące artykuły...