Plan reinwestycji dywidend - definicja, przykład, jak to działa?

Co to jest plan reinwestycji dywidend?

Plan reinwestycji dywidendy to opcja wybrana przez inwestora w celu ponownego zainwestowania kwoty dywidendy w gotówce płatnej przez spółkę temu inwestorowi. Ponowna inwestycja następuje w nowe akcje bazowych papierów wartościowych w dniu wypłaty dywidendy. W ten sposób oszczędza się na opłatach maklerskich i innych opłatach, które są ponoszone w przypadku wykorzystania tej samej gotówki na zakup akcji z rynku.

Innym określeniem jest DRIP. Inwestorzy mają możliwość ponownego zainwestowania swoich dywidend w celu zakupu dodatkowych akcji bazowych w dniu wypłaty dywidendy zamiast jej wypłaty. Większość DRIP pozwala akcjonariuszom kupować akcje po zerowej prowizji i po obniżonej cenie. Ogólnie rzecz biorąc, rabat cenowy waha się od 1% do 10%.

W typowym scenariuszu osoba otrzymuje dywidendy z akcji za pośrednictwem czeków lub przelewów bankowych. Jednak w przypadku DRIP inwestor nie otrzymuje dywidend. Zamiast tego automatycznie kupują więcej akcji emitenta. Ponadto DRIP nie jest przedmiotem obrotu na giełdach, a zatem nie podlega bezpośredniej sprzedaży. Plany reinwestycji dywidend są zwykle emitowane z rezerw firmy, a zatem podlegają wykupowi za pośrednictwem samej firmy.

Przykład planu reinwestycji dywidend

Inwestowanie w DRIP vs. kupowanie akcji bezpośrednio poprzez otrzymaną dywidendę gotówkową:

Say One ma akcje ITC ograniczone do 300 INR każdy i przypuśćmy, że wypłaca półroczną dywidendę w wysokości około 6,0 INR na akcję. Tak więc jeden posiada 1000 udziałów, półroczna dywidenda będzie wynosić 6000,0 INR. Dla zrozumienia załóżmy półroczną dywidendę, a cena akcji pozostanie niezmienna przez następne 6 lat. Tak więc, jeśli ktoś zgłosi ograniczone akcje ITC do Planu reinwestycji dywidend z powyższym warunkiem, pierwsza półroczna dywidenda pozwoli kupić 20 dodatkowych akcji:

Zastanów się jednak, czy ktoś nie zdecyduje się na DRIP i zajmie się reinwestowaniem dywidend samodzielnie za pośrednictwem domów maklerskich:

Jeśli w tym samym scenariuszu, jak wspomniano powyżej, powiedzmy, że pośrednictwo na jedną akcję wynosi 10,0 INR i prowizja, a podatki obejmują 5 INR za akcję. Pierwsza dywidenda w wysokości 6000 INR zapewni 19 akcji i saldo gotówkowe w wysokości 15 INR (1200 - koszt 19 akcji - pośrednictwo za 19 akcji - prowizja + podatki za 19 akcji). A zatem:

W obu przypadkach różnica wynosi 12 udziałów. Na początku może się to nie wydawać ogromną różnicą, ale w dłuższej perspektywie robi ogromną różnicę. Ponadto, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że akcje w ramach Planu reinwestycji dywidend są dostępne z dyskontem od 1% do 10% ceny rynkowej, doda się to do tworzenia wartości.

Zalety

• Plany reinwestycji dywidend pozwalają akcjonariuszom na reinwestowanie swoich dywidend bez pobierania dodatkowej prowizji lub pośrednictwa. Jeśli osoba udaje się bezpośrednio, aby reinwestować swoją dywidendę otrzymaną od firmy za pośrednictwem domów maklerskich, będzie musiała zapłacić prowizję / prowizję maklerską. Będzie to kosztowna inwestycja. Stąd DRIPy są tańszym sposobem reinwestycji dywidend.
• DRIPs zapewniają opcję zakupu udziałów ułamkowych. Na przykład osoba posiada 105 akcji spółki. Obecnie kurs wynosi 100 INR za sztukę i otrzymuje dywidendę w wysokości 5 INR za akcję. Zatem osoba otrzyma dywidendę w wysokości 525 INR. Teraz w przypadku DRIP, biorąc pod uwagę cenę akcji 100 INR za akcję, osoba otrzyma dodatkowe 5,25 akcji na swoje konto.
• W przypadku Planu reinwestycji dywidend, reinwestycja dywidendy następuje w akcje po cenie niższej od aktualnej ceny rynkowej. Nie dotyczy to reinwestycji ręcznej.
• Ten plan jest szczególnie odpowiedni w przypadku inwestycji długoterminowych. Pozwalają akcjonariuszowi zgromadzić więcej akcji bez inwestowania dalszych pieniędzy z ich regularnych dochodów.

Niedogodności

• Akcje nie są tak płynne jak akcje kupowane na wolnym rynku. Trzeba podejść do firmy, aby sprzedać akcje, a zatem nie można łatwo sprzedać akcji, biorąc pod uwagę nagłe zmiany warunków rynkowych.
• Nie nadaje się dla inwestorów krótkoterminowych, ponieważ nie zapewnia znaczących zwrotów
• Spółka decyduje o cenie zakupu akcji. W związku z tym inwestorzy nie mają wpływu na cenę zakupu. Ponadto, jeśli dana osoba chce uśrednić swój koszt własny w przypadku nagłego spadku cen akcji, nie jest to możliwe, ponieważ istnieją ramy czasowe dla opcjonalnej dodatkowej inwestycji gotówkowej w ramach DRIP.

O czym należy pamiętać inwestując w DRIP

• Większość DRIP nie pobiera opłat ani prowizji / pośrednictwa, ale obecnie trendem staje się pobieranie nominalnej opłaty za inwestowanie w akcje DRIP. Opłata może wynosić od kilku INR do kilkudziesięciu lub setek INR, w zależności od aktualnej ceny akcji na rynku. Konieczne jest sprawdzenie, czy za plan nie ma żadnych opłat wstępnych lub prowizji. Jeśli tak, trzeba to wziąć pod uwagę oceniając opłacalność planu.
• Niektóre DRIP wymagają, aby inwestorzy stali się udziałowcami rejestracji akcji w imieniu osób fizycznych, a nie pośrednictwa. Po zostaniu ewidencyjnym akcjonariuszem należy złożyć do spółki wniosek o zakup DRIP.
• DRIPS oferuje również opcjonalne płatności gotówkowe, w których można dalej inwestować gotówkę bezpośrednio w DRIPS. Jednak harmonogram opcjonalnych płatności gotówkowych różni się w zależności od firmy. Ponadto istnieje maksymalna i minimalna opcjonalna inwestycja gotówkowa, która jest zdefiniowana. Dlatego należy wziąć to pod uwagę przed zainwestowaniem w plany reinwestycji dywidend.
• Choć nie otrzymuje się dywidend na swoje konto, to w przypadku DRIP-ów również trzeba zapłacić podatek od wypłaty dywidendy. Powszechnie uważa się, że ludzie mają, że jeśli nie otrzymali dywidend pieniężnych na swoim koncie, to po co mają płacić podatki. Dlatego przy obliczaniu zwrotów z Planu reinwestycji dywidend należy wziąć pod uwagę implikacje podatkowe.

Wniosek

Plan reinwestycji dywidend (DRIP) to dobra strategia inwestycyjna, zwłaszcza długoterminowa. Jednak, jak każdy inny instrument inwestycyjny, przed zainwestowaniem w DRIP należy włożyć odpowiednie prace badawcze i należytą staranność. Należy wziąć pod uwagę pochodzenie firmy, branżę, w której działa, jej mocne strony finansowe, przyszłe perspektywy rozwoju itp. Plany te bez należytego rozważenia mogą stać się ogromnym kosztem dla inwestora.