Co to jest ryzyko transakcji?
Ryzyko transakcyjne jest rozumiane jako zmiana przepływów pieniężnych rozliczenia transakcji zagranicznej w wyniku niekorzystnej zmiany kursu walutowego. Generalnie wzrasta wraz z wydłużeniem okresu obowiązywania umowy.
Przykłady ryzyka transakcji
Poniżej znajduje się kilka przykładów ryzyka transakcyjnego.
Przykład ryzyka transakcji nr 1
Na przykład; Brytyjska firma przesyła do Wielkiej Brytanii zyski ze swojej działalności we Francji. Będzie musiał przeliczyć euro zarobione we Francji na funty brytyjskie. Firma zgadza się zawrzeć transakcję kasową, aby to osiągnąć. Ogólnie rzecz biorąc, pomiędzy faktyczną transakcją wymiany a rozliczeniem transakcji występuje pewien czas; w związku z tym, jeśli funt brytyjski zyska na wartości w stosunku do euro, firma ta otrzyma mniej funtów niż to, na co zostało uzgodnione.
Przykład ryzyka transakcji nr 2
Zbudujmy przykład liczbowy, aby utrwalić pojęcie ryzyka transakcyjnego.
Gdyby kurs kasowy EUR / GBP wynosił 0,8599, gdzie 1 euro można wymienić na 0,8599 GBP, a kwota do zwrotu to 100 000 EUR, firma spodziewałaby się otrzymać 85 990 GBP. Jednakże, jeśli w momencie rozliczenia GBP wzrośnie, będzie potrzebować więcej euro, aby zrekompensować jeden GBP; na przykład, powiedzmy, że kurs wyniesie 0,8368, firma otrzyma teraz tylko 83 680 GBP. To strata w wysokości 2310 GBP z powodu ryzyka transakcji.
Jak zarządzać ryzykiem transakcyjnym?
Wiele z tego można zrozumieć na podstawie praktyk banków centralnych, zwłaszcza banków inwestycyjnych, które codziennie są mocno zaangażowane w transakcje walutowe. Banki te posiadają formalne programy zwalczania ryzyka transakcyjnego.
Ryzyka te są zwykle zsynchronizowane z ryzykiem kredytowym i ryzykiem rynkowym, które są scentralizowane w celu ustanowienia i zarządzania całą strukturą operacji związanych z ryzykiem. Może nie być zgody co do tego, kto w organizacji przejmie zadanie określania ryzyka transakcyjnego; jednak najczęściej zadanie to wykonuje komitet ds. ryzyka kraju lub departament kredytowy.
Banki zazwyczaj nadają krajowi rating obejmujący wszystkie rodzaje ryzyka, w tym kredyty walutowe, lokalnie i za granicą. Należy zauważyć, że te oceny, zwłaszcza „ocena ryzyka transakcyjnego”, w znacznym stopniu przyczyniają się do określenia limitów pułapu i ekspozycji, na jakie zasługuje każdy rynek, mając na uwadze politykę firm.
Jak zminimalizować ryzyko transakcji?
Banki podatne na ryzyko transakcyjne stosują różne strategie zabezpieczające za pośrednictwem różnych instrumentów rynku pieniężnego i rynku kapitałowego, które obejmują głównie swapy walutowe, kontrakty terminowe na waluty, opcje itp. Każda strategia hedgingowa ma swoje zalety i wady, a firmy dokonują wyborów z wielu dostępnych instrumentów na pokrycie ryzyka walutowego, które najlepiej odpowiadają ich celom.
Spróbujmy zrozumieć próbę ograniczenia ryzyka przez firmę kupując kontrakt forward. Firma może zawrzeć walutową transakcję terminową, w której blokuje kurs na okres obowiązywania kontraktu i rozlicza go po tym samym kursie. Robiąc to, firma jest prawie pewna wielkości przepływu gotówki. Pomaga to stawić czoła ryzyku związanemu z wahaniami kursów i zapewnia lepszą stabilność procesu podejmowania decyzji.
Firma może również zawrzeć kontrakt futures obiecujący kupno / sprzedaż określonej waluty zgodnie z umową; w rzeczywistości kontrakty terminowe typu futures są bardziej wiarygodne i są silnie regulowane przez giełdę, co eliminuje możliwość niewykonania zobowiązania. Zabezpieczanie opcji jest również doskonałym sposobem na pokrycie ryzyka kursowego, ponieważ wymaga jedynie niewielkiej marży z góry i znacznie ogranicza ryzyko spadku.
Najlepszą częścią kontraktu na opcje i głównym powodem, dla którego są preferowane, jest to, że mają nieograniczony potencjał wzrostu. Co więcej, w przeciwieństwie do wszystkich innych są one zwykłym prawem, a nie obowiązkiem.
Kilka operacyjnych sposobów, za pomocą których banki próbują ograniczać ryzyko transakcji;
- Fakturowanie walutowe, czyli fakturowanie transakcji w walucie korzystnej dla firm. Może to nie wyeliminować ryzyka walutowego; jednakże przenosi odpowiedzialność na drugą stronę. Prostym przykładem jest importer fakturujący swój import w walucie krajowej, co przenosi ryzyko wahań na ramię eksportera.
- Firma może również zastosować technikę zwaną jako wiodąca i opóźniająca w zabezpieczaniu ryzyka kursowego. Powiedzmy, że firma jest zobowiązana do zapłaty kwoty w ciągu 1 miesiąca i ma również otrzymać kwotę (prawdopodobnie podobną) z innego źródła. Firma może dostosować obie daty tak, aby były zbieżne. W ten sposób całkowicie unikają ryzyka.
- Podział ryzyka: strony transakcji mogą uzgodnić podział ryzyka związanego z ekspozycją w drodze wzajemnego zrozumienia. Firma może również uniknąć podejmowania jakiejkolwiek ekspozycji, handlując tylko i wyłącznie w walucie krajowej.
Zalety zarządzania ryzykiem transakcji
Efektywne zarządzanie ryzykiem transakcyjnym pomaga w tworzeniu atmosfery sprzyjającej efektywnemu zarządzaniu ryzykiem w organizacji. Solidny program ograniczania ryzyka transakcyjnego obejmuje, a tym samym promuje,
- Kompleksowa inspekcja przez decydentów
- Krajowe polityki dotyczące ryzyka i ekspozycji dla różnych rynków jednocześnie nadzorują niestabilność polityczną.
- Regularne testy historyczne aktywów i zobowiązań denominowanych w walutach obcych
- Uporządkowany nadzór nad różnymi czynnikami ekonomicznymi na różnych rynkach
- Odpowiednie przepisy dotyczące kontroli wewnętrznej i audytu
Wniosek
Każda firma oczekująca przepływu środków pieniężnych w transakcji, która podlega niepewnym wahaniom, narażona jest na ryzyko transakcyjne. Wiele banków posiada zabezpieczony mechanizm przeciwdziałania ryzyku transakcyjnemu. Jednak jedną z najlepszych lekcji wyciągniętych z kryzysu azjatyckiego są konsekwencje braku odpowiedniej równowagi między kredytem a płynnością.
Dla firm narażonych na forex kluczowe znaczenie ma wyznaczenie rozsądnego poziomu tolerancji i określenie, jakie jest ekstremalne narażenie firmy. Przedstaw zasady i procedury oraz ostrożnie je wdrażaj.
